شما ممکن است صدای ترکیدن، ضربات محکم و ناگهانی، و ترق و تروق را در هنگام خم کردن یا صاف کردن زانوهای خود، یا هنگامی که راه رفتن یا پایین رفتن از پله ها، احساس کنید.

یک توضیح برای دلیل رخ دادن این مورد، بیماری استئوآرتریت( ساییدگی یا آرتروز ) می باشد، ولی دلایل متنوع دیگری هم وجود دارد. در بیشتر موارد، زانوهای صدادار مشکلی ایجاد نمی کنند. با این حال، اگر درد نیز به همراه آن وجود داشته باشد، باید از یک پزشک درخواست شود تا زانوهای شما مورد بررسی قرار گیرند.

ساختار زانو

برای متوجه شدن تأثیرات پدیده کرپیتوس (تق تق کردن) در زانو، ساختار زانو را مورد بررسی قرار می دهیم.

زانو، بزرگترین مفصل در بدن می باشد.

سه استخوان موجود در مفصل عبارتند از:

• استخوان ران
• استخوان ساق پا
• کاسه زانو

کاسه زانو در یک گودی از استخوان ران به نام تروکلِئا (trochlea) قرار گرفته است. هنگامی که شخص خم می شود یا زانوهای خود را صاف می کند، کاسه زانو در این گودی، به سمت عقب و جلو حرکت می کند.

بافت سبک باعث ایجاد لایه گذاری و محافظت خواهد شد.

دو قسمت جدا شده یا با شکل C، در غضروف های بین استخوان ران و استخوان ساق پا، با نام منیسک شناخته می شوند. این قسمت ها باعث می شوند که استخوان ها به نرمی بر روی یکدیگر سُر بخورند.

غضروف سفت و لاستیکی است، و به پوشش مفصل و ثابت نگه داشتن آن کمک می کند.

یک لایه نازک از بافت (غشاء زُلاله ای) مفصل ها را تحت پوشش قرار می دهد و مقدار بسیار کمی مایع سینوویال تولید می کند. این عمل به چرب کردن غضروف کمک خواهد کرد.

قسمت زیرین کاسه زانو، خطوطی از غضروف را به همراه دارد. این غضروف به انتهای استخوان ران در ناحیه تروکلِئا، خود را مالش می دهد. با پوشش غیرطبیعی، می تواند باعث ایجاد ساییدگی و کرپیتوس شود.

دلایل صدا دادن (ترکیدن) زانو

دلایل بسیاری برای به وجود آمدن کرپیتوس وجود دارد.

حباب های هوا

صدای ترکیدن معمولاً در اثر نفوذ هوا به داخل بافت نرم، پیدا کردن راه خود به ناحیه اطراف مفصل، و ایجاد حباب های کوچک در مایع سینووال، به وجود می آید.

هنگامی که یک فرد خم می شود یا زانو های خود را خم می کند، حباب ها با صدای ترکیدن یا شکستن، از بین می روند.

این صدا ممکن است هشداردهنده باشد، اما معمولاً مشکلی ایجاد نمی کند.

رباط ها 

رباط ها و تاندون های اطراف مفصل زانو ممکن است در هنگام عبور از یک توده کوچک استخوانی، دچار کشیدگی شوند. هنگامی که به حالت قبلی خود بر می گردند، شما ممکن است صدای کلیک مانندی را در زانوی خود بشنوید.

ناپایداری پاتِلوفِمورال 

بدن هر شخص، اندکی متفاوت می باشد. بافت های متنوع و اجزائی که زانو را تشکیل می دهد، در بین اشخاص (یا از بدو تولد یا در اثر افزایش سن، آسیب دیدگی، و یا وقایع زندگی)، مختلف می باشد.

زانوهای شما به عنوان مثال، ممکن است بیشتر از شخص دیگر انعطاف پذیر باشد. یا شاید شما بتوانید آزادانه تر حرکت کنید.

این تفاوت ها ممکن است زانوهای یک فرد را صدادارتر از فرد دیگر کند.

آسیب دیدگی 

کرپیتوس می تواند در اثر حادثه نیز به وجود آید. افتادن بر روی زانو می تواند باعث آسیب دیدگی کاسه زانو یا دیگر قسمت های مفصل زانو شود.

کرپیتوس می تواند نشانه ای از آسیب دیدگی های زیر باشد:

• پارگی های منیسک: این موارد بسیار در بین افرادی که ورزش می کنند، نرمش می کنند و می دوند، رایج می باشد. یک پارگی منیسک می تواند باعث ایجاد کرپیتوس در زمان حرکت مفصل ها شود.
• نرمی غضروف کشکک زانو (کندرومالاسی پاتلا): این مورد هنگامی اتفاق می افتد که لایه زیرین پوشاننده کشکک زانو آسیب دیده باشد. شما ممکن است متوجه دردی در پشت کشکک زانو شوید که معمولاً در اثر استفاده بیش از حد یا آسیب دیدگی به وجود آمده باشد.
• سندروم پاتِلوفِمورال: این مورد که به زانوی ورزشکار نیز شناخته می شود، هنگامی آغاز می شود که در آن شما فشار زیاد بر روی کشکک زانوی خود وارد کنید. این مورد قبل از آسیب دیدگی در سطح مفصل کشکک رخ می دهد، و می تواند به نرمی غضروف کشکک زانو (کندرومالاسی پاتلا) منتهی شود. این مورد می تواند با احساس خردشدگی و ساییدگی دردناک (که شما می توانید درهنگام حرکت ببینید یا بشنوید)، همراه باشد.

آرتروز 

استئوآرتریت در هر سنی می تواند اتفاق بیفتد، اما معمولاً زمانی آغاز می شود که افراد در دهه 50 زندگی خود هستند.

این بیماری همچنین با نام آرتروز “ساییدگی و پارگی” نیز شناخته می شود و معمولاً بر روی مفصل هایی که شما بیشتر استفاده می کنید و مفصل هایی که وزن تحمل می کنند (مانند زانو)، تأثیر می گذارد.

در استئوآرتریت، فشار مکانیکی و تغییرات بیوشیمیایی با یکدیگر ترکیب شده تا غضروف، که به عنوان یک کوسن برای محافظت از مفصل شما عمل می کند، را با گذشت زمان از بین ببرند. این عمل باعث ایجاد التهاب و درد می شود و مفصل ممکن است صدا دهد.

اگر شما از کرپیتوس همراه با درد رنج می برید، این می تواند نشانه ای از وجود استئوآرتریت باشد.

عمل جراحی 

زانوها بعضی اوقات، پس از انجام عمل جراحی، دارای صدای بیشتری خواهند بود. این مورد ممکن است در اثر ایجاد تغییرات کوچک در حین انجام فرآیند، یا در موارد جایگذاری مفصل ها و  بخشی از خصوصیات مفصل جدید باشد.

اغلب، با این حال، صدا از قبل وجود داشته است، اما افراد ممکن است پس از عمل جراحی بیشتر متوجه آن شوند، زیرا توجه کامل آنها نسبت به دوره پس از انجام عمل جراحی بیشتر می باشد.

با این که این مورد می تواند نگران کننده باشد، یک مطالعه نشان می دهد که در کیفیت زندگی نزدیک به 5000 نفر بعد از عمل جراحی و با مشکل کرپیتوس، در طولانی مدت پس از انجام عمل جراحی تغییر نکرده است.

درمان یک زانوی صدادار

کرپیتوس معمولاً مشکلی ایجاد نمی کند و احتیاج به درمان ندارد. اما، اگر شما درد یا دیگر علائم را همراه با زانوی صدادار دارید، ممکن است نیاز باشد تا به پزشک مراجعه کنید. درمان انجام شده معمولاً به علت زمینه ای آن بستگی خواهد داشت.

اگر شما مشکل استئوآرتریت دارید، درمان های متنوع می تواند به مدیریت علائم شما کمک کند.

متخصصان در حال حاضر موارد زیر را پیشنهاد می کنند:

• مدیریت وزن
• ورزش کردن، مانند راه رفتن، شنا کردن، یا تای چی (یک ورزش چینی)
• استفاده از داروهای غیراستروئیدی و ضدالتهاب
• نسخه های دارویی، از جمله تزریقات استروئید به درون مفصل ها
• استفاده از بسته های یخ و حرارت برای کاهش التهاب
• درمان فیزیکی و ورزش ها برای قوی سازی ماهیچه هایی که از مفصل محافظت کرده و محدوده حرکت را افزایش می دهند.
• رفتار درمانی شناختی

در برخی مواقع، عمل جراحی یا جایگزینی مفصل ممکن است ضروری باشد.

مدیتیشن نیز می تواند منجر به کاهش درد شده و باعث بهبود رفاه کلی شود.

ویتامین ها برای کرپیتوس

داروهای طبیعی و درمان های مربوط به درد مفصل، از طریق داروخانه ها، فروشگاه‌های مواد غذایی، و خرید آنلاین در دسترس می باشند.

این گزینه ها عبارتند از:

• کورکومین
• رسوراترول
• بوسولیا (کُندُر)
• گیاهان رنگی و چای های مخصوص

فقط به خاطر داشته باشید که تعداد معدودی از این گزینه ها تأثیرگذاری کلینیکی خود را ثابت کرده اند و بعضی از آنها می توانند تأثیری نامطلوب داشته باشند.

نکات برای داشتن زانوهای سالم

شما می توانید برای جلوگیری از صدا دادن زانوهای خود، قدم هایی را بردارید. مهم تر از همه، از مفصل های زانوی خود مراقبت کنید. بهتریی روش، قوی نگه داشتن ماهیچه های اطراف زانو می باشد:

• ورزش مداوم می تواند پاها و زانوهای شما را قوی کند. با وزنه یا بندهای مقاومتی ورزش کنید، یا حرکات بدنسازی مانند چمباتمه زدن و پریدن را حداقل دوبار در هفته انجام دهید. از پله ها یا تپه ها بالا بروید، یا از دوچرخه ثابت برای ساختن ماهیچه و محافظت از زانوهای خود، استفاده کنید.
• قبل از ورزش، خود را گرم کنید. یک تمرین سنگین با ماهیچه ها و مفصل های سرد می تواند منجر به آسیب دیدگی شود.
• خود را انعطاف پذیر نگه دارید. قبل از ورزش، از حرکات کششی و دینامیکی، که در آن ماهیچه را در یک محدوده کامل حرکت داده می شوند، استفاده کنید. بعد از ورزش، ورزش های استاتیکی انجام دهید، که در آن حالت کشیده خود را به مدت 30 ثانیه نگه می دارید. این عمل به کاهش آسیب دیدگی منجر خواهد شد. به طور منظم، ماهیچه های خود را به سمت جلو و عقب ران بکشید ( به ترتیب، به سمت چهارسر ران و همسترینگ ها).
• اگر در حال ورزش کردن هستید، تمرین خود را آهسته آغاز کرده و به تدریج به سمت تمرینات سخت و طولانی پیشروی کنید.
• از کفش هایی استفاده کنید که اندازه شما هستند و از شرایط کیفی خوبی برخوردار می باشند.

در وزنی سالم خود را نگه دارید. شما فشار را بر روی زانوهای خود کاهش خواهید داد. داشتن اضافه وزن، یک فاکتور ریسکی بزرگ برای به وجود آوردن آرتروز زودرس زانو خواهد بود.